ΓΕΡΩΝ ΧΑΛΚΗΔΟΝΟΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ: ΠΕΡΙ ΣΕΞΟΥΑΛΙΚΟΤΗΤΟΣ ΚΑΙ ΕΚΤΡΟΠΩΝ ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΩΝ

Μεταξὺ τῶν métiers ἀπὸ ἀρχαιοτάτων χρόνων ὑπάρχει τὸ παλαιὸν προσοδοφόρον τῆς ὁριζοντίου, ἴδιον τοῦ καλλιπυγοῦς φύλου. Εἰς τοῦτο προσθετέα καὶ τά “κουσούρια” τῆς παιδοφιλίας ἢ παιδεραστίας, ὁμοφυλοφιλίας, τῶν “σεισοπυγίδων”, καὶ ἐσχάτως τοῦ τρανσεξουαλισμοῦ, τοῦ ἰσχυροῦ τοιούτου, τὰ ὁποῖα παρά τισι οὐχὶ μόνον ἐπετρέποντο, ἀλλὰ καὶ ἐτύγχανον ἐκτιμήσεως “ὑψηλῆς”! Καὶ ταῦτα παλαιότερον μέν, κατὰ τὸ μᾶλλον ἢ ἧττον, “ἠσκοῦντο” ἐν κρυπτῷ καὶ παραβύστω, ἐνῶ σήμερον ὅλως φανερῶς μὲ τὰ ἀνθρώπινα δικαιώματα, τὴν ἐλευθερίαν τοῦ ἀτόμου, τὴν χειραφέτησιν τῆς γυναικὸς καὶ τὰ τοιαῦτα, τὰ ὁποῖα ὁδήγησαν ἐν πολλοῖς καὶ εἰς τὴν νομικὴν κατοχύρωσιν αὐτῶν, μὲ ἀποβλέπτους καὶ ἀπιθάνους παραμέτρους, ὅπως τὸ σύμφωνο συμβίωσης, ἡ παιδοθεσία κ.ἄ. Τινὲς βεβαίως διατείνονται ὅτι πάντα ταῦτα “ἔχουσιν καλῶς” καὶ εἶναι ἀνεκτά, ἐφ’ ὅσον πολλάκις προέρχονται ἐκ λόγων ἐνδογενῶν δὲν προσβάλλουν τὴν πιθανῶς “ὑπάρχουσαν” ἔτι δημοσίαν αἰδῶ, δὲν προκαλοῦν, ἔστω καὶ ἄν “δρομολογοῦνται” ὑπὸ τρίτων.
Εἰς τὴν ἐποχήν μας δηλονότι, καθ’ ἣν παρατηρεῖται αὔξησις αὐτῶν, διεπιστώθη ὅτι ταῦτα ὀφείλονται εἰς λόγους ἰατρικούς, ὅπως τὴν μείωσιν κατὰ τὴν κύησιν ἐκχύσεως χοληστερίνης εἰς τὸν ἐγκέφαλον1, τὰς σφοδρὰς διαταραχάς, ὅπως τὸ ἄγχος, συνηθέστατον σήμερον, κατὰ ὁρισμένα στάδια τῆς ἐγκυμοσύνης, τὴν ἀλλαγὴν ἐν πολλοῖς τῆς διατροφῆς, τὸν σειρμόν, τὴν μείωσιν τῆς θρησκευτικότητος κ.ἄ. Ἡ θεολογία ὅμως τῆς Ἐκκλησίας δὲν δέχεται τὰ φαινόμενα αὐτά. Εἶναι δὲ ἀξιοπαρατήρητον, ὅτι συνήθως τὰ ἄτομα ταῦτα διακρίνονται διὰ τὴν εὐφυΐαν των, τὸν μεταξύ των σύνδεσμον, τὴν κλίσιν πρὸς τὰς καλὰς τέχνας κ.ἄ., ἐνῶ οἱ “λοιποί” συνήθως μάχονται ἀλλήλους, πολλάκις μετ’ “ἀγάπης ἰδιαζούσης” καὶ ἀνυποκρίτου!
Τὸ θέμα ἐξ ἑτέρου τῆς σεξουαλικῆς παρενοχλήσεως, τὸ ὁποῖον συνδέεται μὲ τὰ ἀνωτέρω, ἀποβαίνει ὅλως δυσχερὲς ὅταν ἀπαντᾶ καὶ εἰς θρησκευτικοὺς θεσμούς, οἱ ὁποῖοι κρίνονται συνήθως, ὡς μὴ ὤφελεν, ἀνηλεῶς, ὑπὸ μάλιστα χειροτέρων.
Οὕτως, μετὰ τὸ μέγα σκάνδαλον τῆς Ρ/Καθολικῆς Ἐκκλησίας εἰς τὴν Γερμανίαν, ἤρχισαν νὰ ἐρευνοῦν τὴν ἔκτασιν τῆς σεξουαλικῆς παρενοχλήσεως ἐντὸς αὐτῆς. Μετὰ δὲ δύο ἔτη ἑνὸς προγράμματος, ἐξήχθησαν ἀξιολογήσεις ἐκ τῶν ἤδη ἐκδοθεισῶν ἐρευνῶν. Καὶ αὐταὶ δίδουν σαφεῖς ἐνδείξεις περὶ τοῦ κατὰ τί διακρίνεται ἡ Ρ/Καθολικὴ Ἐκκλησία ἀπὸ ἑτέρους μεγάλους θεσμοὺς μὲ σκάνδαλα σεξουαλικῆς παρενοχλήσεως. Τυπικὰ Ρ/Καθολικὸν λοιπὸν τυγχάνει τὸ ὅτι τὰ 80% σχεδὸν τῶν θυμάτων εἶναι ἄρρενα καὶ εἰς νεαρὰν ἡλικίαν (H. Dressing, D. Dölling). Ἐνῶ συνήθως τοῦτο εἶναι διαφορετικόν, τοῦτ’ ἔστιν 55% τῶν ἐνοχληθέντων εἰς ἱδρυματικὴν συνάφειαν εἶναι θήλεα.
Καὶ δρᾶσται – ἄνω τῶν 80% πρωτίστως εἶναι κοινοτικοὶ καὶ ἕτεροι ἱερεῖς καὶ οὐχὶ μόνον, τοῦθ’ ὅπερ Φραγκῖσκος Α΄ ὁ νέος Πάπας προσπαθεῖ ἐπικινδύνως νὰ ἐξυγιάνει. Αἱ αἰτίαι διὰ τὴν παρενόχλησιν εἶναι διάφοροι: παιδόφιλοι ἀποτελοῦν μόνον τὸ 18%. Ἕτεραι αἰτίαι εἶναι -τμηματικῶς ταυτόχρονοι- αἱ ἐνοχλήσεις τῆς προσωπικότητος, ὁ ἀλκοολισμός, ἡ συναισθηματικὴ καὶ σεξουαλικὴ ἀνωριμότης, οἱ τρόποι διαβιώσεως, τὸ κακὸν παράδειγμα κ.ἄ. Τὰ θύματα δὲ ὑποφέρουν μετὰ ἀπὸ διαταράξεις φόβου καὶ ἀϋπνίας, καταθλίψεως καὶ ἀπομονώσεως. Διὰ τὰ στοιχεῖα αὐτὰ ἔχουν ἀναλυθεῖ 53 μελέται ἐκ διαφόρων χωρῶν καὶ ἐξετασθεῖ 15.000 περιπτώσεις2.
Βεβαίως ἐδῶ δέον νὰ σημειωθεῖ, ὅτι τὰ φαινόμενα ταῦτα δυστυχῶς δὲν ἀπαντοῦν μόνον εἰς τὴν Ρ/Καθολικὴν Ἐκκλησίαν, ἀλλὰ καὶ εἰς ἄλλους θρησκευτικοὺς θεσμοὺς οἱ ὁποῖοι, τοιουτοτρόπως, ἐμπλέκονται μὲ δικαστικὰς ἀγωγὰς ἐκ λόγων οἰκονομικῆς ἐκμεταλλεύσεως ὑπὸ τρίτων, καὶ περιέρχονται εἰς μεγάλην δυσχέρειαν. Ἐκτὸς δὲ τούτου πάντα ταῦτα καταρρακώνουν τὸ κῦρος τῶν θεσμῶν καὶ ἀποτελοῦν ἕναν τῶν σοβαροτέρων λόγων ἀποϊερώσεως τῆς Δύσεως καὶ οὐχὶ μόνον. Ἀλλὰ πέρα βρέχει. Τέλος τοίνυν καλό, ὅλα καλά! (Ende gut, Alles gut). 

__________________________________ 

1- A.-B. Pease, Warum die Frauen nicht zu hören und schlecht einparken, Μόναχο 2005, 282. 

2- -, Opfer sind meistens männlich. Publik-Forum ἀρ. 13 (2016) 38.