ΑΥΤΟΠΡΟΒΟΛΗΣ ΕΠΙΔΗΜΙΑ

Η χολέρα, η πανώλη και η λέπρα είναι οι κύριες μεταδοτικές λοιμώξεις που ταλαιπώρησαν επί αιώνες την ανθρωπότητα. Οι ασθένειες αυτές έχουν κυρίως ασιατική καταγωγή [Die orientalische Cholera nach fremden und eigenen Ansichten un Erfahrungen monografisch dargestellt von Dr. Georg August Richter, Berlin 1836, σελ.5] και ευτυχώς στις μέρες μας ελέγχονται αποτελεσματικά.

Μεγάλες επιδημίες χολέρας και πανώλης χτυπούσαν την Πόλη κατά την Βυζαντινή, αλλά και κατά την Οθωμανική περίοδο. Είναι αυτονόητο, καθώς το λιμάνι της ένωνε την Ευρώπη με την Ασία τον βορρά με τον νότο. Μία από αυτές, επιδημία χολέρας, προέκυψε κατά τον 19ο αιώνα, τον Ιούνιο του 1831 μέσω πλοίου με νοσούντας ναυτικούς και διαδόθηκε στην Πόλη, σε σχετικά μικρή κλίμακα [Die orientalische Cholera.., σελ. 198-199]. Λίγα χρόνια μετά, το 1871, μεγάλη επιδημία χολέρας μάστιζε και πάλιν την Πόλη με χιλιάδες θανάτους και μέγας θρήνος κυριάρχησε στην Βασιλεύουσα. Το έτος αυτό η Πόλη υποδέχτηκε την Τιμία Ζώνη της Παναγίας, που μετεφέρθη από το Άγιον Όρος, προκειμένου να την προσκυνήσουν οι πιστοί. Σημειώνω ότι η Τιμία Ζώνη δεν είχε βγει ποτέ από το Όρος για άλλους, αλλοτρίους σκοπούς, ούτε είχε περιαχθεί ποτέ σε οικίες, όπως δυστυχώς έγινε προ ολίγων ετών. 

Και σε αντίθεση με ό,τι καινοφανές και «κενοφανές», που συμβαίνει σήμερα, το να γράφονται δηλ βεβιασμένα για δήθεν συλλογική χρήση ειδικές ευχές για την νυν επιδημία κορονοϊού, από κάποιους «υμνογράφους», χάριν αυτοπροβολής κυρίως, η Μεγάλη Εκκλησία επί αιώνες αρκέστηκε στις υπάρχουσες χιλιάδες ευχές και δεν ενέταξε στο «ρεπερτόριό της» νέες και δήθεν ειδικές για κάθε περίπτωση.

Αν το έπραττε θα είχαμε στα Ευχολόγια πληθώρα ευχών, άλλες για χολέρα, άλλες για λέπρα, άλλες για φυματίωση, άλλες για ιό Α, ιό Β, άλλες για ασιατική γρίππη κ.ά.!!. ‘Ετσι στην υποδοχή της Τιμίας Ζώνης, μαζί με τις καθιερωμένες ευχές που αναπέμφθηκαν για την ίαση των ασθενών, η Μ. Πρωτοσυγκελλία του Οικουμενικού Πατριαρχείου καθόρισε με ειδικό πρόγραμμα τα παραδοσιακά μουσικά μαθήματα – όχι φυσικά νέα μέλη – που θα ψάλλονταν από τους ψάλτες κατά την υποδοχή της. Αυτά ήταν μέλη από το καλοφωνικό Ειρμολόγιο, από τον Ακάθιστο Ύμνο και από το Μαθηματάριο, [Β.Δ. Καλλίφρονος, Εκκλησιαστική Επιθεώρησις, Περ. Β΄, τ.1, Εν Κωνσταντινουπόλει, 1872-1874, σελ. 143.]. 

Δια μεσιτειών της Παναγίας, ής τον Ευαγγελισμό εορτάζομεν, ας ευχηθούμε να ιαθούν εκ του covid19 οι απανταχού της γης ασθενείς.