Ο ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΑΥΣΤΡΑΛΙΑΣ ΜΑΚΑΡΙΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΓΙΟΡΤΗ ΤΗΣ ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΗΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΤΡΑΓΩΔΙΑ ΣΤΟ ΛΙΒΑΝΟ

% of readers think this story is Fact. Add your two cents.

Στο Σίδνεϊ της Αυστραλίας εορτάστηκε η Δεσποτική Εορτή της Μεταμορφώσεως του Σωτήρος Χριστού με επίκεντρο των λατρευτικών εκδηλώσεων τον ομώνυμο Ιερό Ναό στο προάστιο Earlwood, όπου την παραμονή της εορτής, 5 Αυγούστου 2020, ο Σεβασμιώτατος Αρχιεπίσκοπος Αυστραλίας κ. Μακάριος χοροστάτησε στον Πανηγυρικό Εσπερινό, ενώ την κυριώνυμο ημέρα χοροστάτησε κατά την Ακολουθία του Όρθρου και προεξήρχε της Θείας Λειτουργίας. 

Στο κήρυγμά του, ο Σεβασμιώτατος αναφέρθηκε στο γεγονός της Μεταμορφώσεως και σημείωσε την άμεση σύνδεσή του με το γεγονός της Σταυρώσεως, που συνέβη μετά από ακριβώς σαράντα ημέρες. Υπενθυμίζοντας ότι η Μεταμόρφωση του Χριστού, στο όρος Θαβώρ, έλαβε χώρα μπροστά στα μάτια τριών από τους μαθητές Του – του Πέτρου, του Ιακώβου και του Ιωάννη – εστίασε την προσοχή του στη στάση που κράτησαν οι ίδιοι μαθητές κατά τη Σταύρωση του Κυρίου, στον Γολγοθά. Ο μεν Πέτρος, όπως είναι γνωστό, αρνήθηκε τον Χριστό, αν και πλέον γνώριζε ότι Εκείνος ήταν ο αληθινός Θεός. Ο δε Ιάκωβος κράτησε μια στάση αδιαφορίας, μια στάση χλιαρότητας κατά τη διάρκεια των γεγονότων από τη σύλληψη μέχρι τη σταύρωση του Κυρίου. Στον αντίποδα, ο τρίτος μαθητής, ο Ιωάννης, έμεινε δίπλα Του μέχρι την τελευταία στιγμή. «Ήταν ο μόνος μαθητής που έμεινε μέχρι τέλους», τόνισε με έμφαση ο Αρχιεπίσκοπος, προσθέτοντας πως ο Ιωάννης «πέρα από το ότι ήταν ευαίσθητος άνθρωπος, είχε επηρεαστεί και από αυτό το οποίο είχε δει στη Μεταμόρφωση. Είχε πιστέψει πια ότι εδώ δεν έχουμε να κάνουμε με έναν χαρισματούχο άνθρωπο, με έναν ικανό ρήτορα ή με έναν μεγάλο φιλόσοφο, αλλά έχουμε να κάνουμε με τον Θεό». 

Ακολούθως, ο Σεβασμιώτατος απευθύνθηκε στο εκκλησίασμα με την παράκληση «να ψάξουμε να βρούμε τον δικό μας εαυτό» μέσα στα γεγονότα που είχε μόλις περιγράψει. «Φέροντες ενώπιόν μας τον καθρέφτη των τριών αυτών προσώπων, να δούμε πού εμείς ανήκουμε», παρακάλεσε χαρακτηριστικά τους πιστούς, ενώ τους προέτρεψε να θέσουν μια σειρά από ερωτήματα, ο καθένας μυστικά στον εαυτό του, για να διαπιστώσουν κατά πόσον ο Χριστός παραμένει το φως και ο σκοπός της ζωής τους και κατά πόσον είναι έτοιμοι να μείνουν μέχρι τέλους μαζί Του, όπως ο Άγιος Ιωάννης ο Θεολόγος. 

Ολοκληρώνοντας την ομιλία του, ο Αρχιεπίσκοπος ευχήθηκε «το φως του μεταμορφωθέντος Χριστού να φωτίσει και να βοηθήσει όλον τον κόσμο», ειδικά στις δύσκολες συνθήκες που έχουν διαμορφωθεί εξαιτίας της πανδημίας, ενώ εμψύχωσε τους πιστούς, προτρέποντάς τους να μην επιτρέψουν στον φόβο να κυριεύσει τις καρδιές τους. Επίσης, έδωσε τις ευχές του στον εορτάζοντα π. Σωτήριο Δραπανιώτη, Ιερατικώς Προϊστάμενο του Ναού, ενώ ευχαρίστησε θερμά για την υποδοχή τον πρόεδρο και τα μέλη του διοικητικού συμβουλίου της Ενορίας, καθώς και τις κυρίες της Φιλοπτώχου, και συνεχάρη τους ιεροψάλτες για τον ζήλο με τον οποίο απέδωσαν τους ύμνους και τις δύο ημέρες των λατρευτικών εκδηλώσεων.

Με θλίψη πληροφορήθηκα την ανείπωτη τραγωδία που σημειώθηκε στην πρωτεύουσα του Λιβάνου, Βηρυτό. Οι εικόνες που αντικρίσαμε, δια των μέσων μαζικής ενημερώσεως, καθώς και η είδηση περί της απώλειας δεκάδων ανθρωπίνων ζωών, έχουν συγκλονίσει βαθύτατα τις καρδιές όλων μας, της ελαχιστότητός μου, των Επισκόπων, του Κλήρου και όλου του χριστεπωνύμου πληρώματος της Ιεράς Αρχιεπισκοπής μας. 

Σε αυτές συγκλονιστικές στιγμές που βιώνει ο λαός του Λιβάνου, επιθυμώ να τονίσω ότι ο Ελληνισμός της Αυστραλίας συμπάσχει μαζί του και αναπέμπει θερμές προσευχές στον Θεό για γρήγορη επούλωση των πληγών που προκάλεσε η τραγωδία και για αποτροπή κάθε περαιτέρω κινδύνου για τη χώρα. 

Η σκέψη και οι προσευχές μας βρίσκονται, ειδικότερα, στους συγγενείς και οικείους των απωλεσθέντων, σε όσους νοσηλεύονται και στις δοκιμαζόμενες οικογένειες αυτών. Προσευχόμαστε για την ανάπαυση των ψυχών των θυμάτων και για την ταχεία και πλήρη ανάρρωση των τραυματιών.

Επιθυμώ, επίσης, να δηλώσω τη συμπάθεια και τη συμπαράσταση της τοπικής μας Εκκλησίας προς το Πατριαρχείο της Αντιοχείας, προσωπικά προς τον Μακαριώτατο Πατριάρχη κ. Ιωάννη και προς όλους τους αδελφούς μας που δοκιμάζονται σκληρά. 

Τέλος, νιώθω την ανάγκη να εκφράσω τα ειλικρινή συλλυπητήριά μας προς τους συμπολίτες μας, μέλη της Λιβενέζικης Παροικίας της Αυστραλίας, που με πόνο καρδίας και με μεγάλη αγωνία παρακολουθούν τα διαδραματιζόμενα στην πατρίδα τους. Οφείλω να τους διαβεβαιώσω ότι σε αυτές τις δύσκολες ώρες η Ελληνική Παροικία συμμετέχει ολοκαρδίως στο βαρύ πένθος τους.