De Engelen

OVER ENGELEN IN HET ALGEMEEN

In de zesenzestig boeken van de Bijbel wordt bijna drie­honderdmaal over engelen gesproken. In het enkelvoud komt het woord „engel” tweehonderdmaal voor, ongeveer gelijk verdeeld over het Oude en het Nieuwe Testament. In het meervoud lezen wij circa honderdmaal over engelen. Engelen behoren tot een groep bovennatuurlijke, geestelijke wezens, waarbij men aan verschillende rangen zal moeten denken. Behalve over engelen, spreekt de Bijbel meer dan zestig maal over „cherubs”, die in de strikte zin van het woord géén engelen zijn, want er wordt voor deze wezens een geheel ander woord gebruikt. Deze cherubs, die nauw verwant zijn aan de serafs (zie Jesaja 6 ) zijn geestelijke wezens, die volgens de Schrift gewoonlijk nauw betrokken zijn bij de bewaking en bescherming van de heilige troon van God. Het is mogelijk, dat satan vóór zijn val tot een van deze voorname wezens heeft behoord. De identiteit van cherubs en serafs is gehuld in een zekere geheimzinnigheid, zodat wij maar weinig bijzonderheden van hen kennen. Dat is niet het geval met de engelen Gods. De mededelingen over hen zijn duidelijk en de Bijbel vertelt heel wat over hun oorsprong, hun natuur en hun arbeid. Ze behoren tot een bepaalde speciale groep van geschapen we­zens, voor het menselijk ook gewoonlijk onzichtbaar. De hemel is hun woonplaats maar hun dienst verrichten zij voor een groot deel op aarde. Hun aantal is zeer groot en zij gaan voortdurend van de hemel naar de aarde en van de aarde naar de hemel als boodschappers van God. Of zij ook op andere planeten leven, zoals weleens beweerd wordt, weten wij niet, maar zij zijn bij de uitoefening van hun taak niet noodzakelijk beperkt tot deze aarde.

HET GELOOF IN HET BESTAAN VAN ENGELEN IS BELANGRIJK

Geloof in het bestaan van engelen gaat hand in hand met het geloof in de Bijbel, want dit boek is vol van authentieke gegevens over het werkelijk, letterlijk bestaan van engelen als personen. Toch heerst er onder de christenen een tragische, wijd verspreide onwetendheid over wat de Bijbel ons over engelen leert. Gevolg hiervan is, dat de gemiddelde gelovige een totaal verkeerde voorstelling heeft van deze geestelijke wezens. Allerlei bijgelovige dingen zijn hiervan het resultaat. Wij hopen met de uitgifte van dit boekje, waarin wij de bijbelse gegevens over engelen zullen behandelen, ertoe bij te dragen, dat twijfel over het bestaan van engelen èn alle misverstand over het wezen en de dienst der engelen, zul­len verdwijnen. Gelukkig gebruikt de Hebreeuwse en de Griekse tekst slechts één woord om „engelen” aan te duiden. Het Hebreeuwse woord is „malak”. De betekenis hiervan is „gezondene” of „boodschapper”. Het woord komt ruim honderdmaal in het Oude Testament voor. Het Griekse woord is „angelos”. In het Nieuwe Testament komt dit woord ruim honderdzestig maal voor en betekent eveneens „bode” of „boodschapper”. Dit verschaft ons het fundamentele begrip over deze wezens. Zij zijn Gods die­naren, die tot taak hebben boodschappen over te brengen naar de aarde. De eerste verschijning van een engel lezen wij in Genesis 16:7. Hagar, Abrahams „vrouw”, was door haar meesteres Saraï weggezonden. Maar God zond een engel om Hagar te zeggen, dat zij terug moest keren naar haar meesteres. In dit verhaal staat, dat de engel WAS GEZONDEN MET EEN BOODSCHAP VAN GOD. In de Bijbel wordt voor het laatst over engelen gesproken in Openbaring 22:16:

„Ik, Jezus, heb Mijn engel gezonden om ulieden dit te betuigen voor de gemeenten”.

Hier lezen wij dus, dat de engel de boodschapper is van Je­zus Christus. Onthoud deze bijzonderheid over engelen dus goed. Het zal u beter helpen begrijpen, dat, als er in de Bijbel over engelen wordt gesproken, het over boodschappers van God gaat. Lees verder